Czy wiersz może sprowadzić śmierć? Niektórzy są przekonani, że Piekło Tomino ma taką moc. Skąd wzięła się ta dramatyczna opinia i dlaczego ten japoński utwór autorstwa Saijō Yaso z 1919 roku budzi tak wiele emocji w Internecie? W tym artykule spróbujemy rozwikłać jego tajemnicę. Zaprezentujemy przetłumaczoną wersję wiersza oraz przyjrzymy się niepokojącej ilustracji, która często mu towarzyszy.
Kim był Saijō Yaso?
Saijō Yaso (1892–1970) był japońskim poetą, autorem tekstów piosenek, badaczem literatury francuskiej oraz powieściopisarzem. Pracował jako profesor na Wydziale Literatury Uniwersytetu Waseda. Już w czasie studiów na tej uczelni zdobył uznanie jako poeta symbolista, publikując w 1919 roku na własny koszt swój debiutancki tomik poezji zatytułowany Złoty Pył (砂金). Później kontynuował naukę we Francji na Sorbonie, a po powrocie do kraju objął stanowisko profesora na Uniwersytecie Waseda.
Choć Saijō zajmował się głównie pisaniem tekstów piosenek, na tle jego twórczości wyróżnia się pewien enigmatyczny twór. Istnieje miejska legenda związana z wierszem Piekło Tomino (トミノの地獄), który autor umieścił w tomiku Złoty Pył. Według niej, wypowiedzenie tego utworu na głos ma sprowadzić na recytującego klątwę i doprowadzić do jego śmierci lub innych tragicznych wydarzeń.
Wiersz opowiada o chłopcu imieniem Tomino odbywającym podróż po najniższym poziomie piekła. W kontekście buddyjskiego systemu wierzeń może to odnosić się do Awići, czyli najgorszego z gorących piekieł, gdzie cierpienie jest najintensywniejsze i trwa najdłużej. Poniżej znajduje się przetłumaczona wersja Piekła Tomino na język polski (być może zapewni to ochronę przed klątwą). Oryginał zobaczyć można np. tutaj.
Piekło Tomino
Saijō Yaso
Jego starsza siostra wymiotowała krwią,
jego młodsza siostra pluła ogniem,
a słodki Tomino zwymiotował koralikami.
Tomino wpadł do piekła sam,
piekło jest spowite ciemnością, tu nie ma kwiatów.
Osoba z biczem jest siostrą Tomina,
czerwony kolor bata mnie drażni.
Uderz w to, uderz w to, nie uderzaj w to,
do piekła prowadzi tylko jedna droga.
Proszę, zaprowadź mnie do ciemnego piekła,
do złotej owcy, do słowika.
Ile powinienem włożyć do skórzanej torby,
żeby przygotować się na podróż do piekła?
Nadeszła wiosna, a w lasach i dolinach,
nawet w siedmiu dolinach strumieni ciemnego Piekła.
Słowik w klatce, owca w wozie,
łzy w oczach słodkiego Tomino.
Śpiewaj, słowiku, w deszczowym lesie
krzycz z tęsknotą za swoją siostrą.
Kiedy płaczesz, echo niesie się po piekle,
a kwiaty piwonii lisiej rozkwitają.
Podróżując wokół siedmiu gór i siedmiu dolin piekła,
aby odwiedzić Siedem Gór i Siedem Dolin Piekła.
Uroczy Tomino podróżuje sam.
Jeśli piekło istnieje, proszę przyjdź i przynieś mi
igły z Góry Igieł.
Zrób świeże nakłucia w ciele,
jako drogowskazy dla małego Tomino.
Interpretacja Piekła Tomino
Nawet dla osób posługujących się językiem japońskim pełne zrozumienie Piekła Tomino może być wyzwaniem. W Internecie znajdziemy liczne dyskusje, w których użytkownicy próbują wspólnie rozszyfrować sens utworu. Wiersz jest przepełniony złożonymi metaforami, których interpretacja wymaga nie tylko znajomości języka, ale i jego niuansów kulturowych.
Dla przykładu, pierwsza strofa informuje czytelnika, że Tomino zwymiotował swoje tama (宝玉). Użyte znaki kanji oznaczają skarb, jednak w wierszu wymawia się je jako tama (たま), co może znaczyć kulki lub koraliki. Zabieg ten jest celowy, ponieważ ma nawiązywać do słowa tamashī, czyli duszy. Tomino zwymiotował swoją duszę, czyli ją stracił. W ten sposób rozpoczyna podróż w otchłań piekła.
Piekło Tomino w rzeczywistości to najprawdopodobniej opowieść o młodym człowieku, który przemierza symboliczne piekło, będące metaforą wojny. Wędrując przez jego najgłębsze zakamarki, doświadcza bólu i żalu, wspominając swoje siostry oraz dawne życie. Wiersz ukazuje motywy samotności i lęku w obliczu traumatycznych wydarzeń, których doświadcza bohater.
Uważa się, że Saijō napisał ten utwór jako hołd dla zmarłego ojca lub siostry.
Obraz skrzywdzonej kobiety
Piekło Tomino w znaczeniu internetowej creepypasty jest często zestawiane z pewną niepokojącą ilustracją. W rzeczywistości makabryczna twarz z wytrzeszczonymi oczami to fragment obrazu z 1999 roku autorstwa Yuko Tatsushimy. Dzieło nosi tytuł Nie mogę już być panną młodą (あたしはもうお嫁にはいけません) i miało stanowić protest przeciwko przestępstwom seksualnym.
Sama Tatsushima miała doświadczyć w młodości próby gwałtu. Poprzez swoją pracę chciała zwrócić uwagę na zakorzenione wśród Japończyków przekonania na temat ofiar napaści seksualnych. Możliwe, że Nie mogę już być panną młodą stanowi autoportret.
Skąd ta plotka?
Najprawdopodobniej za rozpowszechnieniem plotki o przeklętym wierszu stoi Yomota Inuhiko. Pisarz ten w swoim zbiorze esejów pod tytułem Kokoro ha Korogaru Ishi no Yō ni: Papers 2003-2004 (心は転がる石のように – Serce jest jak toczący się kamień) zamieścił komentarz dotyczący Piekła Tomino. Ma on brzmieć w następujący sposób: Jeśli przypadkiem przeczytasz ten wiersz na głos, spotka cię straszny los, przed którym nie da się uciec.
Mit zyskał popularność na japońskich forach, takich jak 2channel, gdzie użytkownicy dzielili się historiami o dziwnych zdarzeniach. Z czasem legenda rozprzestrzeniła się poza Japonię, stając się szeroko omawianą creepypastą w internetowych społecznościach.
Częstym przykładem na poparcie tezy o demoniczności wiersza Piekło Tomino jest postać Terayama Shūji, dramatopisarza i reżysera. W 1974 roku nakręcił on film Wiejska ciuciubabka (田園に死す). Przy tworzeniu swojego dzieła Terayama miał czerpać inspirację z wiersza Yaso i wkrótce po premierze filmu umrzeć. Cóż, jeżeli przyjmiemy, że dziewięć lat dzielących śmierć reżysera od wypuszczenia Wiejskiej ciuciubabki to podejrzanie krótki przedział czasowy, to pewnie można wierzyć w śmiercionośność omawianego wiersza.
Przeczytaj także:
